aheste şarkılardı o yılların özeti
içine çekilmiş ağıttı kapıların dilinde
ayran köpüğünde donakalmış bakışlar
henüz can vermemiş tütün damarı
toprak görgüsünce hoşbuldun
camdan seken çapkın rüzgârdı en çok
ballı çeşmeli meydan yeri
payidar gözlerin yaprak bohçası
her dem sarhoş olunca sevda
buruk lezzet asmaların körpe ucunda
asılı güneş topu olunca
küçük kız biriktirdi eteğinde kıvrımlı yeşilleri
meyvesini her gün yeniden devşirdi
yıkadı buz sızısı sularda
süt düşleriyle kemirdi kozasından
elinde bir taze dal, didişirken otlarla
tütünün iğnesiyle dikildi ergenliğe
dişlerini sürtecek taş beklerdi
parmağından çıkmazdı suya direnen katran
zefir elleriyle tuttu gözelenmiş ekmeği
çökelekli tarhanayla alıştı
zehire, zahireye
Kayıt Tarihi : 27.1.2004 22:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ürünlerimiz olmalı... yeni ürünlere bizi şevklendiren..
emektir, evrende insanın en gerçek yumurtası...
papucları bale
kapa gözlerini
elleri piano piano
kapa gözlerini
gözleri emek
aynur okudukça çoğalan umutlar şiiri olsun adı bu çocuğun da.
TÜM YORUMLAR (5)