Katran gecelerde uykusuz kaldım
Gözlerimden uyku değil, senin sevdan akardı
Sessizdim, sensizdim
Sana olan hasretim, yüreğimi yakardı
Sevdan zordu
Sevdan kızıl bir kordu
Elinden geldiğince beni yordu
Karanlıkta hayalin bana 'bekle' diyordu
Katran geceler namertti
Sevdandan bana kalan tek şey dertti
Kalbin taştı, hatta taştan da sertti
Yumuşatmak istemiştim, kırıldı
Sevda bulutlarından hüsran yağdı
Islanmadım
Belki bin defa yandım, uslanmadım
Her şeye rağmen seni beklemekten
Vazgeçmedim, bıkmadım, usanmadım
Kayıt Tarihi : 6.2.2003 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!