Katli Vacip Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Yavaş yavaş terkediyorum koca şehri,
Her kaldırım taşına bin gözyaşı döktüğüm o şehir
Istanbul,
Birkere daha sıyrılıyor sıtkından,
ve içimde yarı alev almış korlar.

Yine bir otobüs camının garantisindeyim,
Yağmurlu gece tıpkı gözlerim gibi,
Bebek adımlarıyla her nefesde biraz daha vazgeçiyorum senden,
Beni ağlatan o sözüm ona aşıklar şehrinden,
Istanbul duy beni.

Bin çileyle yogursanda,
Ölmediğim sürece karşındayım,
Yıkılmadım yıkamadın beni istanbul.

Ne denizin,
Nede o uzun devasa köprün umrumda değil,
Martílar sevdiği denizden vazgeçer ya,
Bende senden,
Mutluluktan vaz geçiyorum.
Halicinde balık olamadım ya,
Köprüne ayak vuramadım ya,
Göğün göggöğsüne adımı yazdıramadımya,
Köprülerin yıkılsın,
Denizlerin köpürsün,
Canın canım kadar yansin istanbul.

Akan her damla kan helaldir bedenime,
Hem seni yakarım,
Hemde tüm senleri,
Istanbul..!
Aşk kazandı,
Sen kaybettin,
Katlin vaciptir.