değmelerinde bir aşkı unuturum, zambaklardan
günün birinde katleya saplanır kalır o şeye
kim içinse bu kimin çıkrıklarıysa
gizlenmiş sürüklenmiş derin uykularda
bir de çocukla ölüm arasında dikmez mi gözlerini
kısacık soytarı ansızın çılgın ansızın itki
yitirir durmadan sevinçten ellerini
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta