Katledilen Sevda Şiiri - Engin Bugan

Bu sevdayı katletmemeliydik
Beklemeyi bilmeliydik sabretmeyi
Sevmeliydik gülleri de hiç olmazsa
Ceylanlarla koşmalıydık pınarlara
Fakat hiç zamanı değildi
Çiçek açma zamanı değildi
Hangi yana gitsem ulaşılmazdın
Gurbet tekneleriydi körfezime yanaşan
Gelip giderlerdi sonra yeniden
Sebepsiz kırdık kalplerimizi
Zamansız vardık bilinmeyen noktaya
Uçurumlar olmamalıydı mekanımız
Sonra tükenen mısralar oluverdik

Telefonu kapattım aramıyorsun diye
Oysa yirmi dört saat yedi gün
Açık tutuyordum arayacaksın diye
Son mesajını halen saklıyorum
Ömür boyu başarı dilemiştin hani
Oysa ne mutlu nede başarılıyım
Bir kerecik sesini duyabilmek için
Öyle zorladım ki gururumu
Yapamadım gül yüzlüm
Aşkta gururu yenemedim
Gidecek bir yerimiz olmamıştı
Bu bizim türkümüz diyemedik
Kavga da etmedik nazımızla
Sevdalar sana yasaktı sanki
Sen çok uzaktaydın bense yanında
Beni de yıkan bu oldu gülyüzlüm

Sensiz senle bile olmak güzeldi
Teninin sıcaklığını hissetmek
Sana fark ettirmeden bakmak
Kaçamak haberlerle seni sormak
Ne yaptı, nerede? diye masumca
Başımı her yastığa koyuşumda
Seni düşünür dalardım uykuya
Hasretin zindan bana şimdilik
Sevdan ise işkence oluyor
Bu gecede seni düşünüyorum
Unutma ki sen sevdamsın
Hayallerimsin benim ulaşılmaz olsan da
Dalıp gitmelerim olsan da öylesin
Öyle kal ve mutlu ol gülyüzlüm….