Katledilen Kadınların Anısına

Dünya artık rezil bir yer kan çanağı gözlerimde
Al ve kurtar beni bu katliamın içinden anne
Sorularım vardı nedendi, bazen niçindi
Tanrım, bu kaderi bana ceza olsun diye mi verdin?

Çocuktum, oyundu tek derdim
Güvenmek istemiştim insanlara, iyilikti dilimizdeki
Neyin bedeliydi bu, çocuk olmanın mı?
Dinlerken hikayemi, gözleriniz dolmadı mı?

Düşün bir sabah daha yaşıyor olduğunu..
Anlatamıyorsun kimseye korktuğunu,
Düşün; tek şahidin gözlerin ve duvarlar
Kime neyi kanıtlayabilirsin, her şey muamma

Yıllardır savaşıyorum, kalmadı direncim
Sevgi istiyorum fakat ben dilenci değilim
Her gece dua ettim diz çöktüm eğilip
Savaşmaktayım tek başıma, bu Adil değil

İpler darağcımdır, kızgın şişler sobam
Resimler anlatır çoğu gerçeği, iyi bak onlara
Tüm gözler kapalıyken, mezar olur yuvam
Artık insanlığa kucak dolusu bedduam var

Ellerimi tut ne olur, bak ellerim yaralı
İyi bak gözlerime, göreceksin kim zanlı
Aşağılık kompleksiyle zindanlarda yattım
Tanrı elini uzatmadı, elim havada kaldı

Saygı sevgi bir yere kadardır devlet baba!
Ben saygı istemiyorum, sadece anla yeter
Ne hikayeler var benimkinden de beter
Ve bu yaşamak değil, ölmekle eş değer!

Düşmanım dibimde, uzaklarda arama
Güneş tenime değdiği an gözlerim oluyor sararan
Tanrı hiç duymuyor yalvarsan da aylarca
Benim milyon değil, bir tane canım var

Adalet ne zaman yerini bulur, biri ölünce mi?
Susmayı dener yine de herşeye rağmen dil
İliklerime kadar işledi bu öfke, bu sinir
İnsanlıktan uzağım boyun eğdiğim için

Tuzaklar kuruldu yoluma, ve dahası
Bu yolda elim ayağım kan içinde kaldı..
Adalet yerini bulur diyorlar, iyi de nasıl?
Gözler bakar kör, zihinlerin hepsi nasırlı.