Katlanmak Zorundayız Şiiri - Mehmet Yaş

Bir yürek seviyorsa her derde katlanıyor,
Zaten istemesek de, katlanmak zorundayız.
Meçhulden gelip yine meçhule yollanıyor,
Çaresiziz, çaresiz yollanmak zorundayız.

Gönlümüze ne sırlar, neler gömülmedi ki;
Kim bilir nice boyun böyle bükülmedi ki?
Kara sevda Mecnun’a, Leyla’ya gülmedi ki,
Bize de gülmeyecek inanmak zorundayız.

Bu aşk bize yasaktı biz ta baştan yanıldık,
Boş yere isyan ettik, acı çektik, kırıldık..
Güç de olsa sonunda anlaşarak ayrıldık,
Buna da şükretmeli, kıvanmak zorundayız.

Yüreğim kan ağlıyor mantığım mutluysa da,
Bizim kadar onlarda sorumlu, suçluysa da..
İnsan unutamıyor bir yuva kurduysa da,
Yine de bu hayata bağlanmak zorundayız.

03.07.1975 / Konya