Bir cam gibi senin uğruna parçalanmış yüreğim
Yürüyemiyorum, kendimi sevemiyorum, uyuşmuş ellerim
Hep bir hata var, artık gümüşlüğümde süs olarak durmuyor kadehlerim
Unutursun dedikten sonra, umursamamaya çalışırken karalandı düşlerim
Ama ben seni aklımdan kovalarım, ben kendimi toplarlarım
Ben, yüz tekme yer düşer, üstümü çırpar yine ayağa kalkarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta