Katil Şiiri - İbrahim Korkmaz

Gündüzler ahmak,geceler serseri ve ayyaş
Ne güneş anlıyor halimi,nede yıldızlar
Kuytu gölgeler beni de peşi sıra götürüyor yokluğa
Varlığa kapanan gözlerim yokluğa sevgi duymakta

Ne varlık içinde varım,nede yokluk içinde yokum
Günlerin gözünden akan ıstırap yaşıyım
Bir garip bulutum güneşsiz karanlıklarda
Ve yüreğinde yalnızlık,yorgunluk,ümitsizlik…

Günah binim sevdiğim,ölümler can yoldaşım
Yine bir ölü,yine bir mezar feryatlar,ağlayışlar…
Katil kim? Katil günler,katil zaman,katil Tanrı…
Umutlarım bile beni bir gün olsun tanımadı
Bu benim ebedi savaşım
Bu savaşta tek galip var oda:ölüm.