Kasim Sobesinde Şiiri - Seyfi Karaca

Eski bir Kasim sobesiyle
Sola
Dola Biyest
Ar Biyest
Kücük bakir bir levhada böyle yaziyor
Afabelerin dili körpe cahil, arzusu yanmis atese körükle giden azgin rüzgar
Köse bucak beni cagiriyor kendine ekim sonu
Kasim sobesi saklambac
Gri duvarli sokaklarda kizil yaprakli bahceler yolunda
Kiremitin rengi dahil sehpaya knmus sahan, üzüm ve elmalarla
Dansin bitim saatini susarak bastiran kemandan sonrasinin, fincan tüterken
Agir aksak sonbahar calgilari calarken Kasim
Fal bakmaksizin
Kapiciya ve garsona sormaksizin
Cikis kapisina yakin
Aksamla gece vaktinde hovardaya cagirirkene dizistü ask
Buralara bunca yol gelmisken ben
Bulunmaz ve benzersiz sergiler icindeki en güzelinin
Gösteri sonrasinda büyük saksili camlarin arkasindan disari bosalarak
Sarhoslugunu rihtimlara püskürten bir deniz kiyisi gibi
Bir basamak ötesinde düm düz giden kasirgalara bir ökce bir topuk bir kadin
Bu benim arzum hevesim ve gerceklesmis
Yasadigim düsümdür, kasim sobesinde
MOrda öyle beklemedeydi motorum
Kizkaciran nöbetindeydi motorum
Ve hic eskiyip solmadan durmaktadir Donna Bianta
Dolla Isebella
Kuyumcuya bitisik
ve dokuma fabrikasinin dibindeki radolfzel

Kasim / 24