Kasım Sendelemesi

Rüzgarla kükreyen yüz biz şimdi bir ölüyüz
Gecelerden bir gündüz derin uykulardasın
Geleceğim lorican
Bekle ayazda karda
Bekle güneşte ay da

……………………………Rüzgar çanlarını durduramıyorum
Ay çalımına yangınım
Düş atlarından inip
Kış buğusunda kestane hikayeleri anlat bana
Bir yaz hatırasında manolya kırıklarını toplayıp
Ağzıma dolduracağım
İçimde konaklayacağım
S/us çiçeğim
düşeceğim

Bahçelerde sonbahar esmeye hazır şimdi
Bahçelere uykular bir rüya bırakmakta
Geleceğim Lorican
Yine baharda yazda
Yine türkü de sazda

…………………………….Rüzgar çanlarını durduramıyorum
Sürüklüyorum
Hatıraları peş peşe
Kentin kuytu caddelerinde
Dönence çiçekleri yas /aklandı
İçimin matemine dön /günüm
Bu Kentin yırtılmış zifaf geceliğine
Kelebek tozlarını üflüyorum
Sevdiceğim
Seveceğim

Gittiğin ürkek gece yağmur kanıma aktı
Gece ürkekti gittin kanım yağmura aktı
Geleceğim lorican
Ölüm ne ki de bana
Ölüm mumdan Süreyya

……………………………………..Rüzgar çanlarını durduramıyorum
Bedenimden bir Şiirsu akıyor
Kitap sayfaları bozuk bir plak gibi takırdıyor
Kırılan gözlüklerinin yankısı
2004 şubat kristalize bir kış,
yosun yeşilinin tırnaklarından
Babamın alın çizgilerinden bir akarsu gidiyor Araf a
Kasım sendelemesi bu
Bir kirpik kırılması
Giderayak angut kuşu çığlığı

Uyu artık bitmez bu hicran
birazdan ben de
Öleceğim

Uyu hadi uyu lorican

-aşk her şey değilmiş yum gözlerini-