Sen utanma ye çocuk dizlerine fer gelsin
Sen ye ki tok yatanlar görsün de utansınlar.
Allah için üzülsün, alınlara ter gelsin
Belki bir merhametle eline uzansınlar.
Sen utanma ye çocuk; utanç bizlerin hakkı
Kapısını her insan
Temiz tutarsa eğer
Ve sokağı korursan
Temizlenir şehirler
Fabrikada bacalar
Ey sultanım sen gelince
Dünyaya şeref verince
Rahmet yağdı tüm dünyaya
Nur cemalin görününce
Bir başka esti rüzgarlar
Bütün varlığımı aldı elimden,
Feleğe diyecek sözüm kalmadı.
Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
Bağban kayıp bağlarımda hazan var.
Canım, yavrucuğum, kara talihlim,
Neden bırakıp ta gittin uzağa?
Seni bulamazsam ne olur halim,
Düşürürüler seni, kötü tuzağa.
Yok mudur yakacak bir tutam odun,
İnsan beyni en üstün
Düşündükçe gelişir.
Onu keşfettiği gün
Bütün eller birleşir.
Kutsal yerdir okullar.
Marmara sakın ha kabarıp durma!
Yarin şavkı vurmuş ondan güzelsin.
Bilirim tutkunsun, görmek istersin,
Boşuna şahlanıp kıyıya vurma.
Sert esme ey poyraz incinir Canan
Milli eğitim vakfı
Bakanlığımız kurmuş
Destektir onun hakkı
Tam yerine oturmuş
Bu vakıf resmi gibi
Okullar Yaptırıyor,
Kitaplar bastırıyor.
Çok fakir okullara,
Gereçler aldırıyor.
Edirne’den ta Kars’a,
Okulum ne güzelsin
Pırıl pırıl sınıflar
Herşeyinle özelsin
Beni bekler sıralar
Çiçeklerle süslesem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!