Kasım'ın Üçü Şiiri - Çizgili Mavi

Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey sevilmek?
Hani gelip duruyorsun bazı akşamlarda tam karşımda,
“Anlat ulan!” diyorsun da ben başlıyorum anlatmaya…
Seni sevmenin ne de güzel, ne de mukaddes olduğunu.
Dinliyorsun sen de gözlerimin içine bakarak.
Ve bağlayarak kollarını,
ve hafif mütebessim,
ve biraz mahcup…
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey bunca şeyi haykırmak hem de susup?

Geçip gidiyor zaman, mevsim, hayat…
Kalakalmışlığım var benim sende heyhat!
Geceler bilirim kapkaranlık, ıssız, sensiz, hoyrat!
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey güneşli sabahlara uyanmak?
Aynalarda gördüğüm yüz, çok tanıdık ama ben değilim,
Duyduğum her ses, baktığım her yer bilindik…
Sanki zamanın zehirden çemberindeyim!
Anlat bir aynaya usulca,
geç otur karşısına ve hıçkırarak tebessümle anlat…
Aynada gördüğün sensin, ben senin içindeyim!
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey sevdaa olmak?

Yaşıyoruz sandığımız şeye hayat diyoruz,
Aslında dirhem dirhem, anbean ölüyoruz!
Bil ki biz bu dünyada sıratı yaşıyoruz.
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey varılan cennet olmak?
Bir an çevirsen yüzünü yüzümden,
Lal olur dilim, Gözlerim kör, kulağım sağır… kalem düşer elimden…
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey her manzumeye ilham olmak?
Kafiyeler kurdurmak nasıl bir şey, adına şiirler yazılması?
Gecelerce bir rüyaya girmek, hep aynı hazin sahneden başlamak…
Anlatır mısın biraz, nasıl bir şey çok uzakta yanı başında olmak?