Kasîde-i Bahâriyye Be-nâm-ı Kâdî-zâde

Perde-i şâm olıcak mihre nikâb-ı ruhsâr
Zâhir oldı gözüme hey’et-i ebrû-yı nigâr

Âfitâb üzre meger hâme-i dest-i kudret
Çekdi bir med nitekim hâcib-i rûy-ı dildâr

Kamerüñ altına yâ safha-i eflâk üzre
Râ yazupdur kalem-i sun’-ı Celîl ü Cebbâr

Bir güneş yüzlü firâkında felek hasret ile
Var ise hançere düşdi nitekim ‘âşık-ı zâr

Mevsim-i ‘ayş u tarabdur şeb-i ‘îd irdi diyü
Mutrib-ı çarh eline aldı meger mûsîkâr

Gûyiyâ hâzır olur irte salât-ı ‘îda
Dâl tâcın başına geydi sipihr-i gaddâr

Keh-rübâ sübhasın aldı ele çarh-ı sâlûs
Halka cevr eylemeden ya’nî ider istigfâr

Dehr bir şâh-ı sipend urdı felek micmerine
Meh-i nev sanma şafakda görinen zerd ü nizâr

Mâhı sayd itmek içün bahre şalup kullâbın
Meh-i nev tutdı meger sâhil-i deryâda karâr

Kara yaklaşdı şeb irdi diyü keştî-i hilâl
Bâdbân açmış ider sür’at ile ‘azm-i kenâr

Çizmege dâ’ire-i şemse-i mâhı felege
Aldı üstâd-ı zamân destine zerrîn pergâr

Mâh-ı nev dâm kurup dökdi kevâkib erzen
Umaruz k’ola yine ‘ayş u safâ mürgi şikâr

Kodı bir pâre yahı tâs-ı zer-endûda felek
Sıvara tâ Ramazân teşnelerin sakkâvâr

Eseridür görinen urdı mihekk-i şâma
Satıcak sayrafî-i dehre felek bir dînâr

Bâmdan düşdi dilâ taşt-ı meh-i nev bu gice
Güft ü gûy ile pür olsa n’ola şehr ü bâzâr

Urdı çevgân-ı zeri gûy-ı zümürrüd-gûna
Meh-i ‘îd oldı yine tevsen-i gerdûna süvâr

Kamerî yakalu bir hûb ser-â-ser geydi
Ola tâ bezm-i hudâvende felek hidmetkâr

Vâriş-i ‘ilm-i Nebî Hazret-i Kâdî-zâde
Efzal-i ehl-i zamân eşref-i eşrâf u kibâr

Füsehâ vü bülegâ bezmine mîr-i meclis
Ulemâ vü fuzalâ zümresine şâh-süvâr

Bû ‘Alî-hikmet ü Hâtem-kef ü Nu’mân-mezheb
Mustafâ-hulk u Mesîhâ-dem ü Yûsuf-dîdâr

Mâh-ı nev mîl-i zer almış ele kehhâl-sıfat
İşiginden çeke tâ dîde-i gerdûna gubâr

Eline girmek içün fazla-i hvân-ı keremi
Meh-i nev destin açar niteki şahs-ı cerrâr

Sîne-i âyine-sîmâsına beñzerdi eger
Safha-i mâh-ı şeb-efrûzda olmasa gubâr

Ne ‘aceb fazlına nâ-dân eger inkâr itse
İtdi mi Ahmed-i Muhtâra Ebû Cehl ikrâr

Güneşüñ zerre kadar kadrine noksân gelmez
Eylese nûr-ı cihân-tâbını huffâş inkâr

Ne şeref câh ile ger olsa zamânen sâbık
Gül-i ter soñra gelür gülşene evvel has u hâr

Sadr-ı ‘âlîye geçürse n’ola nâ-dânı felek
Dâ’imâ nâkısı a’lâya çıkarur mi’yâr

Bir olur mıydı bu gün kıymet-i ehl ü nâ-ehl
Nâkıd-ı çarh eger eylese teşhîs-i ‘ayâr

Ezelî böyledür âyîn-i sipihr-i gaddâr
Ki gülüñ hvâbgehi hâr ola hâruñ gülzâr

Serverâ mihver-i gerdûn-ı fezâ’il kalemüñ
Merkez-i himmetüñ eflâk-ı me’âlîye medâr

Ravza-i ‘ilm-i tarâvetde nem-i hâmeñ ile
Tâzeler gülşen ü bâgı nitekim ebr-i bahâr

Noktalar kim dökilür hâme-i müşgînüñden
Her biri şâhid-i ma’nâya olur hâl-i ‘izâr

Bir güherdür söz aña tab’-ı şerîfündür kân
İlm bir bahrdurur sen aña dürr-i şehvâr

Kâdî-i mahkeme-i ‘âlem-i bâlâ Bircîs
Müşkilin müftî-i re’yüñden ider istifsâr

Bu kadar nûrı güneş kandan iderdi tahsîl
Olmasa re’y-i cemîlün yüzine âyinedâr

Bu fezâ’il ki saña Bâri Te’âlâ virmiş
İtmeyüpdür dahı bir nâkil-i ahbâr ihbâr

Kelimâtum yirine dürr ü güher nazm itsem
İdemez mertebe-i fazluñı eş’âr iş’âr

Rif’atum kasrı sala sath-ı semâya sâye
Eger olursa aña bâni-i lutfuñ mi’mâr

İrdi söz gâyete Bâkî ne dimek lâzımdur
Hâl ma’lûm hod ey Hvâce-i ‘âlî-mikdâr

Nitekim her ser-i mâh ola bir altun kandîl
Zîver-i dâ’ire-i çenber-i çarh-ı devvâr

Mâh-ı nev gibi terakkîde dem-â-dem kadrüñ
Çeşm-i encüm gibi bahtuñ gözi dâ’im bî-dâr