Kaşı Sürme Sevdiğim Şiiri - Mehmet İslami

Dermanımı kesip perişan etme
Masiyet defterim dürme Sevdiğim
Dedin; “haddini bil, ileri gitme”
Âşıkın boynunu burma Sevdiğim

Küteldikten sonra yülenenleri
Düşmanına karşı bilenenleri
Tevbeyle yalvarıp dilenenleri
Hasretle ağlatıp durma Sevdiğim

Sevenleri bir tek ölüm ayıran
Yaratansın var ettiğin kayıran
Varlığını Mevcûdata duyuran
Dostlarını arzdan derme Sevdiğim

İçimdeki volkan olan od’umsun
İsmim, cismim, şerefimsin adımsın
Varettiğin ciğerimsin, ödümsün
Nazargâhın kâlbi yorma Sevdiğim

Âşk’ınla aşılmaz dağları aştım
Mecnûn ettin Âşk çölünde dolaştım
Leylâ, Leylâ derken sana Ulaştım
Gafletime bakıp yerme Sevdiğim

Kuru iken yeşererek ereni
Basiret verince hikmet göreni
Seni sevip sana gönül vereni
Affet; parça parça yarma Sevdiğim

Pişmanlığım boşa geçen ömrümden
Havf ve recâm tamdır korkarım Senden
Ayrılmam Habibe verdiğin dinden
Celâllenip nâra verme Sevdiğim

Azgın nefse ne eylesem durmadı
Savaş açtı akla, emân vermedi
Henüz Takvâ menziline varmadı
Islâh eyle; yedin vurma Sevdiğim

Değip, kitlenmeyin ise, kuruma
Nazar kılın cennetteki duruma
“Rahmetime mebni memnû koruma”
Dedin “Tökezlersin varma” Sevdiğim

Günahkârken ümitvardır gene de
Nakışımsın varettiğin sine de
UHUD da, BEDİR de, ÇANAKKAL’ de
Düşmana vurdurdun sarma Sevdiğim

Cenneti Âlâ’nın çiçeklerine
Beşeriyet uğur böceklerine
Emânet kıldığın meleklerine!
Kudretten çekmişsin sürme Sevdiğim

Biçâre kulundur İSLÂMİ Senin
Düşmana beslenen buğuzun kinin
Hakkını vererek ifâ edenin
Göz üstünde kaşı sırma Sevdiğim