Kasem Şiiri - İlhan Kurt

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

1-“ Asra yemin olsun ki,
2- İnsan mutlaka ziyandadır.
3-Ancak iman edenler, salih amel işleyenler,
birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler bunun dışındadır.”

KASEM

“Kasem olsun ki asra, ziyandadır o insan! ”
Kasem ki gündüze ve onu örten geceye.
Ruh bedene hapsolmuş, ten eritiyor zaman.
Ey insan çıkış orda, Hira’daki izlerde;
Çıkış aramak boştur günahkâr dehlizlerde.

Kelimelere sinmiş, mushaftaki lam- elif..
Hamd ü senalar olmuş, zekv û sefaya kurban
Kadim diller de suskun, mânâ dağılmış lif lif.
Halbuki mana Sevr’de, örümceğin ağında;
Mana ki yitirilmiş, Ebabil dudağında.

“Yemin olsun o dehre insan ki ziyandadır! ”
Ziyan boyar yalanı, hakikatten ziyade.
Kalp cinnete müptela, akıl hezeyandadır.
Keyif içinde der zat, Rab neresinde bunun;
Yuttuğu andır onu, içindeki tabunun.

Ya tabloda hat Allah, ya dillerde pelesenk.
Kalpler mahrum ledünden, zahire tutkun atar.
Kan gövdeyi götürür, cephede müthiş bir cenk.
Vadileri kuşatır, geldiğinde emr-i kün;
Bir çığlığın peşinde, tükenip gider yekün.

Gözler âmâ güzele, kulaklar Sur’a sağır;
İsrafil dudağında kıyam-et-mekte nefes.
Üflenince, imdada bütün dünyayı çağır.
İmdat yalnız secdede fikir Allah, zikr-allah!
Sur’a sürur üfletir, bir nefeslik bismillah!

“Ziyandadır o insan yemin olsun ki asra! ”
Bu gün zorluk yok sana, salih amel sahibi.
Müjdelenmiştin: “Feinne meal usri yüsra.”
İşte budur anahtar, işte eşyada mana;
Sonsuz rükuu budur, batıl fikrin imana.