Yalnızlığımın haykırışları,
Bir kat daha artı.
Çaresizlik! kavurdu, rüzğara sattı.
Ne milletiz; boş şeyler bizim işimiz.
Ne var? ne yok; ne yapmış insanlar?
Oturup konuş, camdan kase içi boş.
Konuşunca, kelimeler savrulur hoş....................
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!