Ne aşk bıraktı beni ne yâr yanıma geldi,
“Adam delirdi” dedi kasaba ahalisi…
Sensiz de olsa aşkı yaşamak çok güzeldi;
Bu aşk yüzünden oldum kasabanın delisi.
Hala yorgun kalbimle sebepsiz dalaştayım,
Hala geri dönmeyen yâr için telaştayım;
Ve hala aşk koruna düştüğüm o yaştayım;
Deliye fark etmiyor yaşın kırkı, ellisi.
Gündüzleri hasrette, geceleri yârdayım;
Düşlerimde, cananın gezdiği diyardayım;
Ne kadar hayal kursam, o kadarcık kârdayım;
Bütün ömrümü aldı bu aşkın tecellisi.
Kızsınlar, hor görsünler, selâm da vermesinler;
Yerlerde sürünsem de halimi sormasınlar;
Sen ol aklımda yeter, varsın deli desinler;
Vuslat, Coşari için bir züğürt tesellisi.
23.05.2020/Samsun
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rabbimi bizleri netice itibariyle hayır ve hayırlı olan şeylere talip kılsın amin!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)