Kartpostal Şiiri - Korkmaz Bey

İçimde,
Şakrak çocukluğum.
Sevinç çığlıkları, nağme nağme
Çalıyor kutsal melodisini
Kurulmuş salıncağı, ağaçtan
Şarkı söylüyor çocukluğum
Yemyeşil bir kent içre
Bir varmış, bir yokmuş gibi
Dans ediyor çocukluğum
Kim bilir evveli çok olmayan
Hangi masalı yaşıyor...
İçimde,
Susarak gülüyor çocukluğum,
Biliyor ne de olsa
Ağlatacak yoksa büyümüşlüğüm.
Susarak koşup oynuyor:
Çiçekler, toprak...
Sonra uçurtma...
Kalmasın diye kartpostallarda.
Susarak direniyor çocukluğum
Yaşayabilsin diye özgürlüğüm.

Ben büyümedim ki hiç!
Bana, büyüdüğüm söylendi...