Gözlerimin önünden
Akıp giden yıllar
İstanbul deniz ve yalılar
Seyreyleyip mest olurduk
Gençtik her şeyi seviyorduk
Gemilerin ardından
Köpük köpüktü deniz
Sanki o İstanbuldan
Hiç kalmamış gibi iz
Her evin terasında
Saksılarda çiçekler
Parklarda kanepeler
Cıvıldaşan çocuklar
Sahilde el ele gezen çiftler
Belki yine var ama
Özlüyorum yine de
O eski İstanbulu
Şimdi herkes yabancı
Birbirlerine kuşkulu
Yine Martı sesleriyle
O günleri ansak ta
Geçmiş hüzün veriyor
Gelecekse belirsiz
İstanbul eski bir kartpostal
21-Mayıs-2007-İstanbul
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 21.5.2007 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!