Kartallar Yüksek Uçar

Mert olan kucak açar,namertler zorda kaçar
Dost sandalına binen,deryada kalmaz naçar
Hep böyle yazılmıştır,hayat denen tiyatro
Yılanlar sürünürken,kartallar yüksek uçar

Buharlar bulutlara,yağmurlar yere koşar
Sevda dolu yürekler, sevdiği yâre koşar
Vuslatına ermeyen aşıklar nara koşar
Kargalar çöplüklerde, kartallar yüksek uçar

Garipleri hor görme, herkes ana kuzusu
Hür iraden elinde, deme alın yazısı
Seçtiğine dikkat et, belli olmaz bazısı
Engerek zehir saçar, kartallar yüksek uçar

Sevenler kapısını sevda çalınca açar
Mutluluk bulamazsa, hicran şehrine göçer
Hasretlik tiyatrosu, elemi sahnelerken
Tilkiler kümes gezer, kartallar yüksek uçar

Çocukları esirge, sevgiye sınır koyma
O temiz varlıkların arasına sır koyma
Gül bağında bülbülün sesine tesir koyma
Tomurcuk çiçek açar,kartallar yüksek uçar

İnsan olan her zaman onuru için yaşar
Doğruluk kanadıyla engin dağları aşar
Zirve fırtınalıdır, savurur aklın şaşar
Akbaba leş başında, kartallar yüksek uçar

İnsanı insan düşün, insana ver değeri
İnsanlar kısım-kısım, hepsinin var ayarı
İnsan insan değilse, vur sırtına eğeri
Merkepler ahırlarda, kartallar yüksek uçar

Karanlık aydınlıktan, hayal gerçekten kaçar
Hakikat kıvılcımı zindanda ışık saçar
Gün ışıltan güneşin kaderi yalnızlıktır
Fareler lağımlarda, kartallar yüksek uçar

Helal kazan malını, harama dönüp bakma
Bildiğinden ayrılma, bilmediğini takma
Azmi ve doğruluğu sakın elden bırakma
Harami talan yapar, kartallar yüksek uçar

Gerçek seven ölse de, sevgisi kalpte yaşar
Hasretlik damla damla yaş olur kabre düşer
DEĞİRMENCİ vuslatın türküsü yürek deşer
Baykuşlar viranede, kartallar yüksek uçar

(Ömer Hayyam’a nazire…)