Kartal Gözlü Dev Şiiri - Hacı Kozludere

Başın karlı dumanlıydı.
Yüreğin Anadolu renginde.
Heybeye doldurdun,yedi iklim dört köşeyi Resim yapmayı öğrettin sözcüklere
Bir yanın Evliya,bir yanın Çelebi. Bir yanın Yunus,bir yanın Pir Sultan Yer yaşar,gök Yaşar.
Çınar devrilir,kök yaşar.

Kanatlı bir dev havalandı Toros’lardan
Kalemin ucunda kartal gözü.
Tanıklık ettin,acıyla sevincin her çeşidine.
Bir yanın Homeros,bir yanın Dede Korkut.
Bir yanın Çukurova,bir yanın Mezopotamya.
Öz mavi,söz mavi,
Evrensel bir denizdin.
Masmavi…

Uygarlıklar sihirli hazine.
Dilleri dilin,renkleri rengin.
Kitaplar harman yeridir.
Sevgi kattın ekmeğimize,suyumuza.
Bir yanın yazar,bir yanın dengbej.
Bir yanın türkü,bir yanın ağıt.
El kanatlı,dil kanatlı.
İnsandan insana gül kanatlı.

Kucakladın tüm evreni.
Yürüdün suyun gözüne,gözüne
Okuduğun insan,yaşadığın insan.
Bir yanın ırmak,bir yanın çağlayan
Bir yanın ay,bir yanın gün ışığı.
Umut yeşil,sevda yeşil.
Öyle bir dünya kurdun ki,
Yemyeşil…

Baş vermeye görsün ihanetin en domuzu.
İsyan eder İnce Mehmet’ler.
Yılan yılanı,keklik kekliği doğurur.
Terazide tartılan insan gerçeğidir
Bir yanın yangın,bir yanın su.
Bir yanın yara,bir yanın merhem.
Yaprak konuşur,dal konuşur.
Arı toplar,bal konuşur.

Yeleli bir kısraktır bilgelik.
Süvarisini dağlardan aşırır.
Korkusuz uçarı…
Ayrı düşünce ekmek ile tuz, Hacı KOZLUDERE
O güzelim atına binip göçtün. 1-8 Mart 2015
Bir yanın doğu,bir yanın batı.
Bir yanın tohum,bir yanın toprak.
Ekinin Yaşar,hasadın Kemal.