Kartal Bakışlım Şiiri - Yusuf Ter

I

Bakıyor bakarken kaşlarını catıyor
Ana dolumun toprak kokusu var
Üzerinde bir ışkın tadı var gözlerinde
Erik gibi dudakları karşımda
Bizim kırların otunun kekik kokusu renğine
Benziyor sacları okadar derinki yüreği
Uzatsam kısa kalır ellerim
Akan cay ırmağın pınarı göz damlaları
Sarı baş buğday tanesi kiprikleri
Okadar güzelki anlatamam
Aşkımı aşkıma

Bakışlarının içinde kayıp oluyorum
Yarama melhem olacaksa
Bekliyorum benden kaçmıyacaksa
Okadar güzelki gözleri bir kahve tadında
Damakta bırakıyor kokusunu
Ceksem içime de yudumlasam
Yine doyamam ona ben

Bakıyor sadece seyrediyor
Seyrederken nelerde düşünüyor
Bir bile bilsem bakarken
Duygularını taşıra bilsem
Şu sevdama bak desem

110

II

Parmaklarına renkler vermiş
Ucu kırılmış beni çizemez
Tırnaklarıyla artık
Sararken kollarına
Acıdımı söyle bana
Gecer küçük yaralar
Ya bendeki yaralar nasıl geçecek sevgilim

Güldü bir şeyler söyledi duymadım
Gel kulağıma söyle dedim yine sustu
Gözleriyle konuşuyordu sanki
Bana bakarken bense ona burda
Uzun hava türkü besdelerken

Hiç dedi ellerini geriye omzularını
Yaslayı verdi
Ah o gözler ummalı bakışlar
Beni benden eden o çatık kaşlar

111
III

Kara kartalım özğür ucuyor
Tırnaklarını avuna pencesiyle
Vuruyor
Benim gibi bir avu yutu veriyor
Yusuf’um dağa taşa kanatsız ucan kuşa döndü
Kıymetim kartal bakışlım
Gözleriyle beni vurdu
Vurdu
du
Kıymet...
Kıy...
Met....

Ey
canım
Gözleri
acık
Seyreden
Kıymet
Sana olan
dugularımı
Acı yorum
Deli diyorsundur
Sana baktıkca
Gözlerime
İçinde ne manlar var
Biliyormusun....

112

Dağlar Şahit Aşkıma adlı kitabımdan bir şiir / 2004