Kart Değil Gönül Şiiri - Mehmet İslami

Arifanlar bizden hakikat bekler
Esrarı duygu his dert değil gönül
Cennet dili konuşuyor bebekler
Mahzun biçareler sert değil gönül

Bu ahvâlde naza falan yer mi var?
Dar edildi biçareye, dünya dar
Müslümanın acizliği aşikâr
İnsan zannettiğim mert değil gönül

Münâfığın plânına aldanma
Proje yalandan hakikat sanma
Şeriât-ı İSLÂM DÎNÎMİZ amma
Yaşayan kuzudur kurt değil gönül

Yüz sene ağlattı kendisi gülen
Seni marabası kölesi bilen
Hiç yoktan zembilde Postalla gelen
Geberdi, çiğneyen kart değil gönül

Müştakım Rabbime Hamdü senaya
Kurbanlığa yaktığımız kına ya
Örümcekle gurk Güvercin Sunaya
Sevir mağarası yurt değil gönül

İSLÂMİ’yim notu HAKK’ tan alırım
Hoş değilsem mücazatı bulurum
Kulum; ol dediği gibi olurum
Hikmetin mercii art değil gönül