Karşımda Gülüşün Şiiri - Kağan İşçen

karşımda gülüşün uzak ilkyaz özlemleri
kağıt gemilerim kalsın denizlerimde izin ver
uzak düşlerimle ıslansın ellerim sıkıntısız
mütevazi rüyalarımda kaçıncı kez gittin güvercinli
gerçekler abartılıdır oysa bir ayrılığın ortasında
ne bir kanat sesi ne bir serap yanılgısı...acı...

garip bir sevgi isteği bu şeytanminareleri gibi uçucu
dağıl...havaya...serserileşsin her parçam sende ha ha ha
çocuklaşalım gel seninle ama noluuurr piknik yeri olsun ölümümüz
saçlarını uzat ip atlamak istiyorum sonsuzluğunla
şeker gibi dişlerinle suskunlaşsan da yanımdaysan hayatlıyım
heyecanlı
bol yataklı bir hastanenin tüm yataklarının tek hastasıyım
sense tek hemşiresi yalnızlığımın
kolumdaki serumda sesinin yankısı
doğmayacak sabahı beklerim
burdan sedyem boş çıkacak
ben seninle kalacağım gülüm
sende bulduğum şefkatin taptaze ateşiyle
yanarak kaybolacağım seni hayal ettiğim
saçlarının alnıma değen arzulu şöminesinde

karşımda gülüşün
bana herşeyden el çektiren
vaz geçmelerin arefesini aştım ince nar dalım
şeftali kokulu göğüslerine yaslanıp uyumak istiyorum
kolların olsun kefen bezim....
sıcaklığın mezarım
yalvarırım yok et beni
sende yok olayım
evren evrensiz kalmasın...