Sen karşıma çıktığında
Ne sevmenin vaktiydi
Ne de susmanın...
Herkesin soğukluğuna inat
Senin sıcaklığın ısıtırdı içimi
Başta güzelliğinden korktum
Korktum yaklaşamadım sana
Ama kaçamadım da senden
Yoksa inanmadığın kader miydi bizi yaklaştıran
Ya da geri dönüş treni mi?
Sen karşıma çıktığında
Ben öyle yorgundum ki
Ne sevecek halim vardı
Ne de silecek insan kalmıştı hayatımda
Boynu bükük karanfilim cebimde
Söylenecek bütün sözler dilimde
Cesaretimse mazide kalmıştı
Sen karşıma çıktığında
Ben sonunu bilmediğim bir yolda
Sırtımda hayatın bana yükledikleri
Aklımda hep hayal kırıkları
Gölgemin arkasından yürüyordum
Sonunu bilmediğim yolda
Kayıt Tarihi : 6.8.2012 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!