Karşımda da hayali duruyor sürmeli gözlüm
Ağzından nazik, nazlı çıkan o edalı sözlüm.
Yüreğimi yakar dilberim, ayırmasın ölüm
Ah bir görsen ki,bu gönül seni nasılda özler
Sende öyle işlenmiş güzellik, ne incelikler
Sinemden Kopması mümkün olmayan haller
Sanki yüreğime çakılmış da kaynamış çiviler
Ah bir görsen,bu gönül seni nasılda özler
Seni uzaktan dahi göre bilse mahzun gözler
Arsız olan yılmaz,ferman dinlemez bu gönüller
Aşkı içini yakar, çare olup bilmez, eller,
Ah bir görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler.
Gördün mü hiç Güneşe hasret olan, üzgün güller
Ayrılığın faydası olmaz, şu gönül ne bekler.
Olursun o zaman dermanım, açar bu çiçekler
Ah bir görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler
Arı neyler çiçeksiz geçen baharı, yazları
Özünde çiçeğine vardır sevdanın göz yaşları
Ağlatır,kurumaz,dinmez,hayatın bakışları
Ah bir görsen ki,bu gönül seni nasıl da özler 23/03/2012
Kayıt Tarihi : 23.3.2012 14:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!