bir yerde biliyorsun seninle karşılaştık
ben bir daldan kabuk gibi kuruyorken toprağa
sen bir dala yaprak gibi yürüyordun topraktan
özsuyunda kar suyu,yolun bahar, zaman pul
bana altın,güz makasın ağzındayken kefen çul
ya ben anlatsam yeşil,ya sarıyı anlasan
kayan bir yıldızım ki ne versem akşamüstü
ne versen ışık etmez,günler ki zaten küstü
bu yüzden açma korkum bağrına krateri
yalnız söz'üm kaldı gençliğim gibi duran
duygudan yırttığıma,düşten mürekkep katıp
şiir günlerden yazdığım yıllardır süren mektup
bir yerde biliyorsun seninle karşılaştık
sen bir dala yaprak gibi yürüyorken topraktan
ben bir daldan kabuk gibi kuruyordum toprağa
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben iyi şiir değil derken şiir olduğunu ve/fakat iyi olmadığını vurguladım.
tabidir ki her okuyan bunu kendi şiir bilgisi ve derinliğinde kendi algısı açıklığında kavrayabilir.
hiç düşündünüz mü
on kelimeyle hafızalarda kalmış nice şiirler ve şairler var.
öyle şairler de var ki kendi öz torunları bile ne şiiri ne de şairini hatırlıyor.
müşteri her zaman haklıdır!
neden haklı olsun
bir yazar da çıkıp müşteri herzaman haklı değildir ismiyle kitap yazmış ve haklı bir tartışma yaratmıştır..
okuyucudaki durağan enerjiyi atılım enerjisine döndüremeyen şiire nasıl iyi diyebiliriz.
şiir tabii,emeğe saygı o da muhakkak
mevcut paradigmaların üzerine çıkıp silkelemeli insanı iyi şiir
bu şiirin gerçekten iyi bir şiir olmadığını anlamak için mutlaka sesli olarak okunması gerekir.
saygıyla
TÜM YORUMLAR (22)