sonbaharın estiği ağaçta
geç kalmış bir dalda
sallanıyor
umuduyla yukarı
acısıyla aşağı
dostun sandığında gizli
geçmişe götüren zaman
erken davrandı kimi doğum bahara
kimi zaman geç ölümler kışlara
elini uzatırken
uzun bir düşüşü
uçmak sanmıştı
kanayan yüzü
korkarak düştü
yokluğuyla göğe
ve kuvvetle
vaktin emeğinde
varlığıyla toprağa
ışıkla göğe
Kayıt Tarihi : 26.2.2006 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık.
uçmak sanmıştı
kanayan yüzü
korkarak düştü
yokluğuyla göğe
ve kuvvetle
vaktin emeğinde
varlığıyla toprağa
ışıkla göğe'.....sessizce hayatın yeniden doğuşudur...devinim devam eder...iç dünyasında da insan keza.
TÜM YORUMLAR (3)