Çift ağızlı kamada bilenen hatıra,
Akşam kadehlereinde bitiriyor,
Bitiriyor
Üzgün kısmeti.
Bağırtılardan şafak tutan şair,
Karşı yadında dilsiz lal,
İyi kötü, günler görmüştür,
Şair kadehinde banım çıkışımızla.
Şimdi
Acıların uçlarına tüneyen yanlızlık,
Kan şeridinde üşüşmekte,
Bekletirken
Bu alçak karanlıklar.
Sınırdayım doğu yakasının,
Işık kümelerinde
Kıvılcım elde eden dostlar,
Hıçkırıkla besleniyor yürek
Sönen sular üzerinden.
Önde gidene uzun bir isyan
Çığlık yanarken gökte,
Böğründe olacağım bilenen hatıra.
İşte sevdiğim
Bu kadeh orta malı ıslık çalar,
Çalar ıslık eskisi kadar güzel olmasada.
Kayıt Tarihi : 16.4.2006 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!