Serin bir gölgelik lütuf yârenim genç bir çınar
Teşrine yakın sarı, boz bulanık yaprağı
Çaprazımda Topkapı, vakitsiz esmerleşmiş
Farz et yağmura gebe Sarayburnu toprağı.
Haliç, bir başka mavi; şahsına münhasır deryâ,
Rahvan adım bir taka salınıyor ortada,
Caka satacak malûm, köhne Kasımpaşaya
Karşı tarafım Fatih, Çarşamba, Yavuz Selim,
Edirnekapı:Sinan... Surlar ki dilim dilim.
Süleymâniyede heybet, Şehzâdebaşı sâkin.
Saraçhane ve Zeyrek gölgesinde kemerin.
Ey Köhne Bizansın her an taze tılsımı!
Bırak dalıp gideyim bitmek bilmez hülyâna,
İstikrâr nedir bilmez aşklarım hep muamma,
Fakat
Musallada bitecek İstanbula bu sevda!
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!