Penceredeki kadın çok da bilmezdi kara sevdayı...
Sönük külleri geçmişin,
İzi boşverilmişliğin,
Tüttürdüğü sigaranın dumanında
Yok olan yılları vardı.
Yakın mıydı? yüreğine....
Karşı penceredeki kadar?
Ayıplayan insanların sırıtkan suratsızlığı...
Kapılar içeriye...
Pencere dışarıya
'Gel hadi,... gel' diyorken...
Hayaller tükenmeden insan ölemiyordu.
Açık pencere varken...gözlerinin önünde
Yürek yenilmiyordu...
Karşı pencere kadar kimse anlayamadı
Kadın kendine dalgındı, geleceğe bakıyordu.
Hayatı sıfırlamaktı, kapıya giden elleri
Kucaklıyordu açık tüm yeni pencereleri...
Kalanlar ağlayarak ona mendil sallıyordu...
(Karşı pencere filminden etkilenerek...Şule'ye, Ebru'ya, Mualla'ya ve Elif'e)
Kayıt Tarihi : 22.12.2003 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir de: kadın kadını tutar
Kadın kendine dalgındı, geleceğe bakıyordu.
Hayatı sıfırlamaktı, kapıya giden elleri
Kucaklıyordu açık tüm yeni pencereleri...
Kalanlar ağlayarak ona mendil sallıyordu...
hayatı sıfırlamak....belki o nokta cok uzak geliyor mendil sallayanlara...
Kadın kendine dalgındı, geleceğe bakıyordu.
Hayatı sıfırlamaktı, kapıya giden elleri
Kucaklıyordu açık tüm yeni pencereleri...
Kalanlar ağlayarak ona mendil sallıyordu...
hayatı sıfırlamak....belki o nokta cok uzak geliyor mendil sallayanlara...
TÜM YORUMLAR (7)