Karşı Duvar Şiiri - Arzu Ulut

karşı duvara eski bir şato çizilir
duvar/da göz,
rutubet böcekleri yuva kurma derdinde
her gece bir savaş başlatır
Tuna`dan geçemeyen atlılar
gözağlar
kirpikten nem akar,
kirli avuçların içine
hayalet cesetler gömülür

karşı duvara yıkık bir kent çizilir
sokakta göz,
omuz omuza insan koşuşturmada
kalbi savaş başlatır
sevmekten geçemeyen kadınlar
gözağlar
beyin kabuklarından
şarap içer filozoflar

karşı duvara güneş çizilir
parmaklıklar/da göz,
mavi kan tükürmekte
her renk intikam alacağı günü bekler
yemin etmeyi bilmesede
gözağlar
gam cöker pencere sılasına
selayı yağmurlar verir

karşı duvara bir çocuk çizilir
rahim/de göz
acı sarmaşığı pervazları ısırmakta
sapanlı eller kalem başları vurur
gözağlar
tarih biçimsiz erkek vücudu
yedikule zındanlarında ihtimal boğulur

karşı duvara çiçek çizilir
su/da göz
ekilecek toprak bulunmadığından
korku yayılan kokudur
bir zaman sonra burunlar (da) alışır
gözağlar
kaynak aranır kaynayarak
fırat kollarında dicle dilber

karşı duvara zaman çizilir
„pi“/de göz
rakamlar tezgahında
kangal başlı kahramanlar dokunur
gözağlar
kurtlar pus/sus havayı sever
savaş ateşini söndürecek,yanmış odun bulunmaz

karşı duvara ölüm çizilir
can/da göz
şiir avlanır cadılar yakalanır
çizmeli kediler padişah kavuğunu ezer
gözağlar
kök kızarır utançtan,bilim sözde peçe
bu kitabı cahiller okur

karşı duvara bir kuş çizilir
gök/te göz
yarası kabuk tutmayanlardan
kaburgasında eğrilik /heybesinde soru
yüzünde masum ölüler dirilir
gözağlar
denizin dibine cöker ayrılık,ayağında mektup
ıslah olmaz, çocuk vuranlar

karşı duvara bir boşluk çizilir
göz/de göz
umut sayfaya değil duaya yazılır
gözağlar
gün gelir bu ahlar
semada ebabil olur…

karşı duvara ne çizilir?