HANİ DIŞI YEŞİL, İÇİ KIRMIZI ŞU BİLDİĞİN KARPUZ İŞTE. BAZEN TADINDAN YENMEZ,BAZENDE KARPUZ BİLE DENMEZ. İRİ SİYAH ÇEKİRDEKLERİ VARDIR. BAZEN HOŞUMUZA GİDER DE ONLARIDA YERİZ.
İNSANLAR VARDIR, İŞTE AYNEN ÖYLE İYLİKLE YAKLAŞIRSIN BİR BAKARSIN BİR TATLI, BİR ŞEKER, ÖZÜ SÖZÜ GÜZEL SOHBETİ DE TATLI. HEP ONUNLA OLMAK, BİR ŞEYLERİ PAYLAŞMAK İSTERSİN, ARKANI DÖNÜP GİTTİĞİNDE; KAZMA KÜREK SENİ YOK ETMEYECEĞİNİ BİLİRSİN. SIRLARINI PAYLAŞIR, DÜŞLERİNİ ANLATIR SEVİNİRSİN.
VE BAZILARIDA VARDIR, YÜZÜNE CANIM, CİCİM. İÇİ CADI KAZANI GİBİ ARKANI DÖNDÜĞÜNDE, BİTTİĞİN ANDIR. NE YAPACAĞINIDA BİLEMESSİN.GİTSEN OLMAZ, GİTMESEN DE. TAM BİR ÇIKMAZDIR.
BİR DE TAM CİNSLER VARDIR. TAM BİR İĞNELİ FIÇI, DAHA AĞZINI AÇMADAN SENİ KATİL ETMEYE HAZIRDIR HALLERİ, İŞTE O ZAMAN;
HANİ DERLER YA, KARPUZ DEĞİLKİ KOKLAYIM, DİYEMESSİN, O KAVUNDUR.(!)
28.Ocak.2008 İSTANBUL
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
