Karnım Aç Şiiri - Emrah Gürel

Bir yerlere bir şey iliştirdim.
Sahte ocaklarda yemekler pişirdim.
Zaten, ne zaman oldu ki işim?
Birde erkenden bitirecekmişim.

Şöyle bir sokakta tur atayım,
Ne hayatmış bu be
Görende yaşamak ister.
Yaz gelince kaçmak ister sıcaktan;
Kış gelince ısınmak ister soğukta.

Ne bileyim işte belki baştan
En baştan kaybedilişin acısı herhalde.
Ben sana bunu vermeye çalışayım,
Sense şunu, inadına hep al de.
Yok öyle işte, gelemem hiç kaprise.
Saçmalıklara karnım tok
Sen yemekten haber ver.
Daha bir şey yemedim
Karnım aç.