Karmen Şiiri - Salih Aydemir

zarif bir ceza bekledim
incelen yerlerinden üşüdüm
sokuldum dudaklarının kıyılarına
babadan kalma
bir hafızayla diz çöktüm

sırdan sır olacaktı yağmurlar
derken çıkageldi
geceyi benimle emen
karıncalar gibi dolaşan kül
küstüğüm ses

zaman değildi
ağların suyundaki güneş

ürkek yalnızlıklar büyüdü
kızgın adımlarla şehirlere
yoksul bir merhaba elçisi gibi
iki yol arasında yolundu saçlar
iki yol ağzında susan
yüze yapışan caddelerde

bir kıştan bir yaza
derken çıkageldi
bitmiş günün ağzı yırtıldım
etimden aklımdan kabuklarıma

zarif bir suç işledim
incinen gözlerinde
babadan kalma
bir ağaçtan düştüm
taş yeşil oldu
sulandım yağlı gözlerin düşük çizgilerine

bir metalin karmeniyim
aklımdan bir ceza bul

uyurken