Ölümse düşlerimden gelen ruhsuz bedenime doğru,
Toprak karışır suyun saflığından çamurun kirliliğine,
Bataklık sandığım kuytu köşelerin hüzünlü şarkılarıyla,
Giderim seni düşlemektense geceye…
Bakmak uzun solukların ardından sana, kalp atışlarının kırılmışlığıyla,
Son çekiş içten içe, nefretin aşka doğru gidişinde gözyaşımla,
Dalgınlığımdır seni hayal etmek uçurumun kenarında, son adımımda,
Aynaların bakamadığı ben ise; sen öfkemin dalgalarının hırçınlığında…
Titreyen bedenimin maskesiz yüzlerdeki umuduna tutunmuşken,
Depremler üzerimden geçer, sen geçersin bakışlarımın avucundan…
Uyuyan baharımın hazana doğru gidişini seyrederken yalnızlığımdan,
Tutsun ölümün son dal parçası ellerim gökyüzüne açılmışken.
Her zaman yitirilmişliğin ismi olacağım kaderimse hazan,
Ölüm uzaklarda; yakınsa Azrail’in nefesinin hayali,
Sözlere bırakıyorum işte gidişleri ve gidişimi,
Son nokta bu şiirimle yazar belki; bitişimi…
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!