Karman çorman Şiiri - Ayşegül Arat

Yan yana,karman çorman olmuş her ikisi de
Birinin bacağı diğerinin göğsünde
Öbürünün eliyse şefkatle dolanmış saçlarının içinde
Uykudan öte farklı bir masumiyet var yüzlerinde
Durmuş seyrediyorum sessizce
Oysa ben de sarılmak istiyorum
Tenim değsin nefesim kesilsin
Kokularını doldurmalıyım içime diye
Dokunup koklamadan sevmek bu işte...
Uyurken çocukları her annenin
Düşünceleri bu olsa gerek diyorum
Uyandıklarında kararları benim gibi değişiyordur sanıyorum
Yarınlara hazırlarken yavrularımı
Uykuda ki masumiyetlerini unutuyorum
Kimi zaman eğri kimisinde doğru
İyi anne olmaya çabalıyorum
Gelecekte belli olacak mutlaka
Taktiri yavrularıma bırakıyorum

onsekiz temmuz ikibinoniki
ZAMAN:Annelik hallerini sorguladığım an