Trenden usulca inerken merdivenleri
Terk edilen karma tren kavuşturan gemi
Mai bir yalnızlığa biçare savrulurken
Geceyi yarıp geçti keskin kılıç misali
Katar katar tırmandı mehtaplı rampaları
Sanki vitrinde oyuncaktı kuş bakışı
Yaklaşınca menzile çığlık atıp kükredi
Boğumları kıvrım kıvrımdı ipek böceği
Kozasını yırtıp uçacak kelebek gibi
Boynu bükük kalakaldı zahir son durakta
Onu bıraktılar bahtı kara oracıkta
Her bitiş yeni bir başlangıçtı ardı sıra
Heybetli bir can simidi yanaştı limana
Umut yüklü sarı ışıklı kamarasında
Demir atmış duruyordu dokuz sularında
Çelik köprüsü kim bilir kaç kez kilitlendi
Toplayıp da rıhtımdan zavallı kederleri
Müphem bir bekleyiş ki tüketecek kendini
Bağlanacak az sonra ümit karşı yakaya
Umutla adım atılacak toz pembe hayata
Kayıt Tarihi : 29.10.2011 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimle..Yürek sesiniz daim olsun...Saygılar
Şiirin yapısal formatıyla uyum içinde gelişen bir duygu akışı var dizelerde.Bu duygular 'somut' edimlerle besleniyor.Temel yapının içinde kılıktan kılığa girdiğini görüyorum bu edimlerin.Bu değişimler okurun ilgisini çeken bir renklilik içinde.
İnsanın ,biçilen rollere ,kendisine dayatılan formlara uyma zorunluluğunun istenci denetim altına alışını kavramaya çalışıyorum bir okur olarak.
Birçok etkiyle yaşamın ağlarla örülmüş olmasına,bu ağlara hapsolma durumlarındaki çaresizliklere bakıyorum.
Şiirde adrenalinin / aksiyonun bir arada nasıl barınabildiğine de...
Harikaydı.
Kutluyorum Dost.
Mutlu Bayramlar
her başlangıcın da mutlak bir sonu vardır tersini düşünürsek. Kutlarım tam puanla sn. keskin...
TÜM YORUMLAR (8)