Karma Şiiri - Melek Menekşe

Gecenin karanlığı sevgimi korlatır
Yıldızların aydınlığı özlemimi çoğaltir
Uzaklığın su yüreğimi zalimce sızlatır
Gün geçtikçe birtanem yokluğun beni yıpratır
-------
Hani güneş batarken, etrafa bin bir renk saçılır ya
Gün geceye dönerken, yıldızlar parlar, göz kırpar ya
Bir o kadarda hafif bir meltem eserken, için kıpırdar ya
İşte o an, özlemlerin çoğalmasıyla, yüreğim sen diye haykırır ya
-------
Güneşin battığı mekanda,
Issız gemilerin yanaştığı limanda,
Her anımda, her tarafta,
Bir seni yanımda isterdim.
-------
Keşke ufkunda doğan güneş olsaydım, bir senin için doğardım.
Keşke gözündeki tek damla olsaydım, gözlerinden sineme akardım.
Keşke beyaz bir güvercin olsaydım, sana uçar, pencerene konardım.
Ve keşke yanında olsaydım, bir ömür tükense bile ayrılmazdım.
-------
Karşımda ay tutulması
Etrafında parlayan binlerce yıldız
Adını kalbime, sevgimi gökyüzüne yazdım
Her baktığında beni hatırla