Karlı Yollar... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

kar düşer
içim üşür yollar virane.

dört tarafım hasret sokaklarıyla kaplı
bağrıma kar düşer
çatlak toprak duyulmaz ayak seslerim
deliye döndü sessizliğim.

acı umut dert ortağım
kulağımda kuş sesleri
sanki gökte bulut hüzün döker
yüreğime.

savurdum
gökyüzüne içimdeki kini ve nefreti
ağaçların gölgesinde saklarım düşlerimi.

geçmişi unuttum aklımda sen!
hadi tut ellerimde
ıslatır gözyaşlarım bedenimi.

hey gökyüzü
sanki bütün öfken bana
bulutlar acı hüzün yüklü tuttum dikenli teller
acıtıyor yüreğimi.

buz tutar kara toprak
beyaza bürünür dağların eteği
umutlar dağılır sessizce
kaybolur güneş don tutar ellerim.

içim üşür
bakışlar soluk
donuk bir gecenin pençesinde
öylece oturur beklerim uykular örtüşür geceleri.

içimde bir his kopar ansızın
bugünde geç doğdu güneş
ayağımda yırtık papuç yürüdüm ruhumla geçmişime.

yel savurur beni ben mutluluk ararım
kar yağar üzerime içim üşür güneş saklar kendini
hırçın bakışlarımın arasında aradım seni
gölgeli bulut kaplasada üzerimi
öylece oturur beklerim batan güneşin doğmasını...
Hüseyin YANMAZ
17/01/2012