Karlı Gece Giyinmiş Keder

karlı gece giyinmiş keder
lapa lapa yağ acıya
yenik yürekleri ört- kalsın öyle

yaprağını dökmüş düşler
umutlar kekreleşmiş
ekşimiş akşamlar iniyor ıssızlığa
bakır çalığı saatler
bana orman kokulu bir türkü söyle

her ömrün kendince dağları olur
çoğu aşamadan biter
her ömür savrulur kendi fırtınasında
kendi coğrafyasında yiter
kırık bir onurdur paralar kimi zaman
kimi zaman yetmezlikler
yoksul yaşamında bayrak gibi taşır da onu
eğilmez ömürler vardır serviye benzer
arar bulamaz kaç insan
yavrusunun üzerinde uyuyan serçenin huzurunu

her ömrün küheylan çağları olur
en güzel iklimlerin hışımla geçer

şimdi bir yerlerde şafak
yürür coşku ordularıyla
bütün yapraklarıyla ışıtarak yaşamları

o dedi ki
neyleyim
zemheride doğmuşum
çoğu ömrün yolu gecede sürer
sevinci mum
sevdaları uçurum..

karlı gece giyinmiş keder
lapa lapa yağ acıya
düştüğün onca yar geride kaldı
zamanın rüzgarı deli
savurur durduğun anda
yaranı hazır tut aşka
madem yolun yalnızlıklarda
boşuna dağlama kendini
ağlama
bulduğun hiç bir yıldız aydınlatmaz seni
sen kendi yıldızını içinde ara
12.12.2001