Karlı Dağlar Şiiri - Mustafa Türkmenoğlu

Kar erimiş, duman göçmüş başından,
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun.
Gül kokuyor toprağından, taşından…
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun.

Göçebeler Binboğa ya oturmuş,
Bizim eller sünbül ekmiş,bitirmiş,
Yaradan ne güzel mevsim getirmiş,
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun…

Nurhak yeşillenmiş, gülümsemekte,
Tavşanlar sabırsız, bekler temekte,
Çiçekleri bala dönmüş petekte…
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun.

Gönül dağı hep içime derd olur.
İnsanları doğru sözlü, merd olur.
Bir kalırsam, gurbet bana yurd olur.
Dağlarına bahjar gelmiş yurdumun…

Akar nazlı nazlı Ceyhan yorulmaz,
Kışın Şar dağı’na karşı durulmaz.
Gönül yarem bu ellerde sarılmaz.
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun…

Çağlar köpük köpük pınarlarımız,
Ta uzanır Akdeniz’ e varırız,
Kör eder nankörü ahu zarımız,
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun…

Türkmenoğlu,varır mıyım yurduma,
Selam Elbistan’a selam ferdine,
Göçün gayri Koç dağı’nın ardına.
Dağlarına bahar gelmiş yurdumun…