Yagarken kartaneleri kentime
Birden üzüntü ve gam çöktü yüregime
Ah bu dokunaklı sancılar, yaralar beni.
Ve daldım uykuya.
Gün şubatı dogurmaktayken,
Sabahın ilk saatlerinde,
Çıplak ayak seslerine uyandım,çocukların,
Karşıki varoşlardan gülümsedi, içlerinden biri.
Yer beyaz,gök mavi
Yürüdü kırmızı renkli aç çocuklar
Gölgesinde yoksulluğun.
Kayıt Tarihi : 29.1.2011 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Devrim Dokdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/29/karlar-ve-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!