Karlar Prensesi Şiiri - Murat Tuğci

Karlar prensesi
Bekler...
Bekler ki gelsin
Bir gün gelir elbet
Gelir...
Ağlamakla bekler gelişini
Her ağladığında,
Gözyaşları eritir
Biraz daha yaklaşır
Sonuna!
Yaklaşır karlar prensesi
Erimektedir
Her ağladığında
Bekler...
Bekler ki gelsin
Gelsin ki ağlamasın
Ağlamasın da erimesin diye
Karlar prensesi
Bir umut...
Son bir tutunuş
Bekler...
Bilemez ki gelemeyenin halini
Bilemez ki gelmek ister de gelemez
Sanır ki,
Karlar prensesi onu istemez
O yüzdendir ki gelmez, gelemez
Hayal bile edemez
Karlar prensesi
Bekler...
Kimi der ki;
Bir gün son gelir,
Prenses gider
Karışır alemin her zerresine
Yağmur yağdığında ondandır
Yedi rengi göğün!
Güneş battığında ondandır
Alacalı kırmızısı!
Kimi der ki;
Gelecek olan hiç gelmez
Karlar prensesi de hiç erimez
Bunun adı sevdadır
Asırlar geçse de bitmez
Son zerresiyle kalsa da karlar prensesi
Eriyemez...
Kainat var oldukça sevdalısı vazgeçemez!