Karlar erirken saklı bir mektuptur belki koynunda esen rüzgarlar
Tüten bacalarda son kalanlarını bölüştürmeye yolcu duran bahtiyar
Ayaklarında ayaz,
Dizlerinde çamur,
Cezbedişlerinde ufuklara açık uzaklık....
Karlar erirken dilerse bildiği yerde sönsün fenerler, ki gam değildir beyaza
İsterse günü en yamaç yerinde şaşırsın pusula, ki dert değildir zamana ve zarfa
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta