Karla Karışık Fırtına Şiiri - Vehbi Yurt

Fırtına çıktı bizim dağda
Kar karışık
Düğüm attım kayalara
Kar barışık

Mağaralar sığınma yeri
İnsan kendini saklar
Dışarda tipi ve yaban canlar

Bir avcı namlusunda kan izleri
Sürgüne göndermek istemez
Ancak taşları siper tutar kendine
Ve karla karışık fırtına
Eser eser sis karanlığına inat
Artık gökyüzü yok
Artık yeryüzü yok
Sadece nefesleri tutan
Göğüs hizasında hedefte dağ keçileri
Açmazın onlara vız geldiği
Dağlarda göztaşı gibi parlar