Karla Gidiş Şiiri - Kenan Gezici

Kar yağıyor üstüme ve sen, gidiyorsun.
Süzülüyorum ansızın karabalıklardan.
İçimden gidiyorsun, şimdi kimse yok.
Alıp ta götürüyorsun, içim bom boş.
Ne senden ne benden, içimde yok.
Dolaşır aklımda en sevdiğim besteler.
Esiyor tane tane, bir de gelip gitmeler.
Aynı ketum duruş, kime edilsin vah vah.
İçim sıkıldığında bir sen vardın döktüğüm.
Sıkan sen olunca ben şimdi kime dert yanayım.
Gamlı kelimeler kolay kolay dökülür mü?
Yüzlerce ağızdan sanki koro halinde.
Söylense bitmez, tükenir kelimeler.

Kenan Gezici 15/11/2025