Karışık Şiiri - Melissa Ezel Fay

Toplar sokak duvarlarının üzerine yükseliyordu
Ve ben düşünüyordum
Sen de sokakta top oynar mıydın küçükken ?
Beynim saçma sapan sorularla doluydu
İlkokul öğretmeninin adı neydi mesela ?
Sana yazmayı öğreten kişiyi de sevmeliydim elbette
Bu da dahildi sevgiye
İçinde sen geçen her şeyi sevmeliydim
koşulsuz şartsız
Evrenin altını üstüne getirmeliydim
Düzeni bozmaktı bu
Kalbim göğüs kafesime sığmıyordu sen gülerken
Yerçekimine meydan okumaktı bu
Seni sevmeyi seviyordum
Dengeyi bozuyordu bu
Sonra toplar duvarları aşıp evlerin bahçelerine düşüyordu
Rüzgardan saçlarım birbirine girmiş
Seni düşündüğüm için sinirleniyordum o an
Sen mayın tarlasıydın bense koşuyordum soluksuz
Aklın aklıma hükmediyordu susuyordum
Rüzgar durmuyordu
Sigaramın dumanı gözlerimi yakıyordu
Hala seni düşünüyordum
Gölgen peşimdeymiş gibi konuşuyordum
Seninle konuşuyordum evet
Sigaramdan bir duman alıyordum,
içimi yakıyordu nasıl
Bu acıyı seviyordum, seni sevdiğim kadar
Yağmur taneleri düşüyordu teker teker
Karşımda hayalin duruyordu
Uzaklarda bir yerlerde duruyordun yine
Kulaklarımda sesin,
Ses tonunun derinliklerinde kendimi arıyordum
Ve ben seninle konuşuyordum
evet seninle
Bana kızıyordun
Uzun cümleler kuruyordum çünkü
Sen bana bunları yazdırırken okul dağılıyordu
Çocuklar koşturuyordu etrafta
Düşünüyordum
Yanımda olmaman çok saçmaydı
Sesin kayboluyordu,
Ve ben ıslanıyordum
Ellerim boşluğa düşüyordu
Susuyordum.