karıncalar taşıyorlar ölülerini
mezarları yok oysa
yağmur çiseliyor
ıslanıyorlar
güneş çoktan çekilmiş evine
uyuyor tek başına
ölü karıncalar çalışamaz
yaşam devam eder oysa
ölüler
karınca bile olsalar
hüzünlü ve durgundurlar
ve sonsuz kere sonsuz
yalnızdırlar
biz
karınca kararınca
yaşarız,
ve bir gün ıslanıp yağmurdan
geçiveririz
başka tarafa
Kayıt Tarihi : 14.2.2007 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)